Yürümeye yeni başlayan çocuklar davranışlarını kontrol edebilmek için bir yetişkinin yardımına ihtiyaç duyarlar. Çocuğunuza şöyle yardım edebilirsiniz;
1. Duygularını öğretin: Duygularını doğru bir şekilde ifade edebilmesi için önce onların farkında olması lazım. Çocuğunuza duygularını fark etmesi için yardım edin; öfkelendiğinde “şu an buna sinirlendin seni anlıyorum” diyebilirsiniz. Başkaları üzerinden de anlatabilirsiniz örneğin “Televizyondaki adamın yüzüne bak öfkeli görünüyor değil mi?” gibi konuşmalar yapabilirsiniz. Çocuğunuzla öfke ve diğer duygularla ilgili konuşmanız onun duygusal farkındalığını arttıracağından hem diğerlerinin hissettiğini hem de kendi hissettiklerini çok daha iyi anlayacaktır. Öfke duygusuna saygı gösterin kabul edin ancak çocuğunuza şunu anlatın; öfke duygusu normaldir ama agresif davranışlar değil!
2. Çocuğunuzun doğru davranışlarını yakalayın: Davranışlarından memnun olduğunuzda; iyi bir şey yaptığında ya da yapmak için çabaladığında bunu gördüğünüzü belli edin, takdir edin, teşekkür edin. Örneğin “Ben hatırlatmadan yemeğe geldiğin için teşekkür ederim”, “ben telefonla konuşurken sabırla beni beklediğin için teşekkür ederim”, “çikolatanı kardeşinle paylaştığın için çok mutlu oldum” , “gerçekten ne olduğunu söylediğin için çok teşekkürler” “ biliyorum sıranı beklemek senin için zor ama bunun üstesinden geldin aferin sana” gibi...
3. Fiziksel hareket: Çocuklara enerjilerini doğru şekilde atmaları için yaşlarına uygun fiziksel egzersiz ve hareket fırsatları sunmalıyız.
4. Öfke nöbetlerini önlemeye çalışın: Nöbetin ne zaman başlayacağını tahmin edebilirseniz bir oyun ya da başka bir faaliyetle çocuğun dikkatini dağıtmaya çalışın.
5. Sakin olun: Çocuklar duygu metrelerdir. Yani siz stresliyseniz onlarda olacaktır eğer siz huzurluysanız onlarda aynen sizin gibi huzurlu olacaklardır bu yüzden sakin olun olamıyorsanız da sakinmiş gibi yapın.
6. Hayır deyin ve tutarlı olun: Her çocuk kurallara ve sınırlamalara ihtiyaç duyar yoksa ne yapacağını bilemez. Açık olun, kurallar çocuğunuz tarafından tam olarak anlaşılır olsun bunun için onunla konuşun anlatın. Çocuk yetişkinin kesin sınırlar koymadığını düşünürse, nöbet geçirmeye devam edecektir; bu nedenle kesin sınırlar konulması önemlidir. Pes edip sınırı kaldırmayın, tutarlı olun bir gün evet dediğinize diğer gün hayır demeyin. Tutarsızlık çocuğun kafasını karıştırdığından bu neredeyse her zaman daha fazla öfke nöbetine yol açar.
7. Doğru örnek olun: Sizin sinirlendiğinizde nasıl davrandığınız tabi ki çocuğunuza verebileceğiniz en büyük öğretidir. Siz doğru davranışlarda bulunursanız o da öğrenecektir.
8. Çocuğu sınırlamak ve tutmak için bir teknik geliştirin: Sıkı sıkı sarılmak, sakinleşene kadar çocuğun kendini güvende ve kontrol altında hissetmesini sağlar. Çocuğu tutarak yavaş ve sakin bir sesle onunla konuşun. Çocuğun duygularının nazik ve sakin bir fiziksel destekle sınırlanması, ona önemsendiğini hissettirir. Bu aynı zamanda kontrolünü kaybettiğinde yalnız kalmayacağına dair güvence verir. Çocuğun öfke duygularını bu şekilde sınırlandıran kişiyle ilişkisi iyi olmalıdır. Yetişkin çocuğun öfkesini güvenli bir şekilde “tutar” böylece çocuk kendini kontrolsüz kalmış hissetmez. Bu çocuğun tekrar sakinleşmesini sağlar. Bir öfke nöbetinin ortasında ya da saldırgan olan çocukla olanları tartışmaya çalışmanın bir yararı yoktur. Konuşabilmek için çocuğun sakinleşmesini beklemek gerekir.
9. Basit, açık talimat verin: Bu davranışı durdurması gerektiğini açıkça uyarın, ancak neden durdurması gerektiğini açıklamaya çalışmayın. Yürümeye yeni başlayan çocuklar bunu anlamazlar.
10. Kendilerini ifade etmelerini çocuklara öğretin: Örneğin, "Ben senin benim oyuncağımı istemeden almandan hoşlanmıyorum.” Demesi için çocuğu cesaretlendirin.” Önceden onu iyi gözlemler ve neye sinirlendiğini anlarsanız kendini ifade etmesi için ona daha kolay yol gösterirsiniz. Nasıl hissettiğini sözle anlatamıyorsa resim yaparak anlatmasını sağlayabilirsiniz tabi ki sakinleştikten sonra.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder